چقدرپستن اخه من مسیله اینجاست من اشتباه کردم شوهرمم پشتم خیلی چیزا گفته بود حتی پیش فامیل من ازکارم پشیمونم بشدتت چون پای سواستفاده دخالتشون توزندگیم بازشد شوهرم دوست دارم بخاطرهمین بخشیدمش چون میدونم بشدتت ادم ساده ای هست وحرفاشون باورمیکنه اونام صدتاگذاشتن روش بهش گفتن خانواده شوهرم توکل فامیل پشتم بدگفتن ب شوهرم دروغ گفتن طوری تادوماه روزگارموسیاه کردن حتی نمیزاشتن منوببینه الان چندروز بهترشده تومهمونیا جلوشوهرم لبخندمیزنن ک بگن زنتواحترام گداشتیم درصورتی ک وقتیرنیس همش تیکه میپرونن توهین میکنن اول بلدنبودمالان خیلی چیزا ازخودشون یادگرفتم فقط پشیمونم چرا خودموشوهرم بی ارزش کردم یکبارن چندبار اونم ازلج بود چون میشنیدم شوهرم اینکاروکرده من بدترشو انجام نیدادم
دقیقا شب یلدا نزاشتن طلابخره چون پول داشت منم گفتم پس سرتاپامو بایدلباس بخری خدایی ازحق نگدریم خرید وقتی بحث داریم لذت میبرن شوهرم سادست چون یجاهایی ینفرازاعصای خانوادش ساپورتش میکنه مالی بخودشون اجازه دخالت میدن اینم بگم شوهرم بچه اخر وابسته برنادرش دهن لق ودهنربیت
من تاپای جونم جلوشون موندم کاری کردن شوهرم هروز تهدید ب طلاقم میکرد گفتم طلاق دادی مهریمم میدی خداروشکرچندوقت بهترشده خودشم میدونه داره اشتباه میکنه ازلج من ب حرفشون گوش میگیره گهگاهی اینم بگم زندگیمودوستدارم امیدوارم شوهرم بخودش بیاد
