من دست از زندگی کشیدم
دانشجو ارشدم بهترین رشته مهندسیه به سختی قبول شدم و الان میبینم که خیلی سختته کلی زمان نیازه تا بفهمم درسا رو
دو هفته دیگه امتحانام شروع میشه میدونم هیچی جزوه ندارم باید بخونم اما اصلا دست به خودکار نبردم
میتونم پروژه بگیرم درامد خوبی داشتم ولی از شروع ارشد اونم گذاشتم کنار
حوصله زندگی کردن ندارم
خودم میدونم دردم چیه امیدی به این زندگی ندارم
میتونم برم روانشناس حوصله رفتن پیشش رو ندارم حتی حوصله زنگ زدن ندارم
حس میکنم خوندن ارشد اشباهه
واقعا میبینم چیزی حالیم نمیشه
باید کلی زمان بذارم اینا رو یاد بگیرم
دو سال بعد تازه دنبال کار بگردم و ...
حوصله داریا ارشد مهندسی می‌خونی این یعنی افسرده نیستی
هر شغلی سختی خودشو داره
نه از نظر محیطی که کاملا اوکیه قبلا هم می‌رفتم شرکت شغل قبلی هم مهندسی بود و همه چی عادی بود
مشکل اینه که دیگه حوصله درس خوندن ندارم با این رشته اگه برم سرکار درامدم ده برابر کار قبلیه
ولی حوصله م نمیگیره دو سال رو بذارم برای یادگیری
پول دراوردن لذتش خیلی بیشتر بود
چند سالته؟
منم آرزومه ارشد قبول بشم
آزمون استخدامی قبول نشدم خیلی هم خونده بودم آبروم رفت جلو همه
میترسم عرضه ارشد قبول شدن هم نداشته باشم
خیلی خوبه مدرک ارشد
با بی پولی یه مدت کنار بیا منم دوران لیسانسم خیلی سخت بهم گذشت خیلی ولی بالاخره تموم شد راحت شدم
سمت ۳۰ البته چند سالی مونده که اونم به چشم برهم زدنی میره😕
به هیچ کس نگو میخوای ارشد شرکت کنی
من وقتی قبول شدم بقیه تازه فهمیدم حتی مامانم
ابروت نرفته عزیزم بقیه مهم نیستن خودت میدونی که تلاش کردی
مهم اینه ادم پیش خودش راضی باشه
تاپیکاتو چند تاشو دیدم
همکلاسیای من تو دانشگاه دولتی اکثرا به خصوص دخترا نزدیک ۳۰ و ۳۰ به بالان شاید دو تا دهه هشتادی فقط باشه
