وقتی که می‌خوام به دوست های مجازیم ویس بدم، اون موقع خیلی حس خوب دارم و با اعتماد به نفس حرف میزنم اما بعدش وقتی به ویس های خودم گوش میدم خیلی حس بد میگیرم، چون ترکم و لهجه دارم یا صدای نازکی هم ندارم. البته همیشه به لهجه ام افتخار میکنم اما ته ته دلممم واقعا نمی‌دونم چرا خجالت میکشم.
دوستای مجازیم همشون صدای ملیح و نازک و قشنگ دارن، اونقدر که دلت میخواد فقط گوش بدی به حرفاشون، البته موقع حرف های منم اونا با شوق گوش میدن امت نمی‌دونم این بی اعتماد به نفس بودن از کجا میاد بعدش؟
