همسرم نه روز تولدم نه سالگرد ازدواج نه روز زن هیچکدوم یادش نمی مونه من انتظار ندارم یه شاخه گل یه هدیه کوچیک اصلا یادت بمونه تبریک بگی دوست دارمی بگی بنظرتون بزرگش میکنم؟حس میکنم مهم نیستم ارزش ندارم بهش میگم میکه مگه برات طلا نخریدم طلا که دست دو خریده برا سرمایه مگه برای منه اونم کی سه ماه پیش حسرت آدمایی میخورم که دست گل دستشونه داشتن میرفتن خونه
یکسال پیش هیچ امیدی نداشتم، همه روش ها رو امتحان کردم تا اینکه بعد از کلی درد کشیدن از طریق ویزیت آنلاین و کاملاً رایگان با تیم دکتر گلشنی آشنا شدم. خودم قوزپشتی و کمردرد داشتم و دختر بزرگم پای پرانتزی و کف پای صاف داشت که همه شون کاملاً آنلاین با کمک متخصص برطرف شد.
حسرت نخور، قدر داشته هاتو بدون. اینا وسوسه شیطونه. حالا در کنار اینا میتونی تولدتون یادآوری کنی، بگو مثلا فلان روز که تولدمه بیا دوتایی بریم بیرون. رستوران پارک هرجا. کادو هم نگرفتی گیر نده. اگه میدونی دوستت داره این اداها رو جدی نگیر. بدون بعضیا از ترس قیامتی که زنشون به پا میکنه کادو و گل میگیرن. بعضی ها هم خب بلدن تو این مناسبتها محبتشون رو نشون بدن ولی یه عده هم مثل همسر تو بلد نیستن. بشین خوبیاشو بنویس ببین چقدر نعمت داری و سر چی داری غصه میخوری