راستش مادرشوهرم اونجورام بد نيست يعني بد بودنو بلده من زيادي خوبم نميتونه ايراد بگيره شايد ميبينه پسرش صدتا مادرشوهره اون از خيرم ميگذره
اما دلم گرفته از تربيت اشتباهش از اينكه كاش به پسرش ياد ميداد ادب و نزاكت رو
برا همين امسال نميخام زنگم بهش بزنم
اما بچش در حقم بدي هايي كرده كه دل سنگ اب ميشه
هميشه شاهده
انگار خوشحاله
يك هزارم اينكارا رو دامادش بكنه سرش رو سينشه
اما يك بار بچشو نصيحت نكرده با اينكه ميدونه كارش بده
احساس قدرتم ميكنه تازه
حرفايي زده در حمايت همين پسرش
يكبار همسرم منو زد خونشون بوديم
گفت ماهم اينقد از اين كتكا خورديم اينكه چيزي نيست
با اينكه صد درصد همسرم مقصر بود من فقط سكوت كردم چون نميخواستم بحث به اينجا بكشه كه كشيد
مامان منم اینجوریه. ما هر کار بکنیم هزار تا ناراحتی و داستان با من و شوهرم داره. ولی کسی حق نداره از گل نازک تر بگه به خواهرم و شوهرش. حتی اگه بیینه داره زندگیمو خراب میکنه بازم سکوت و طرفداری
منم امسال زنگ نمیزنم خیلی دلم ازش پره خدا لعنتش کنه ولی میدونم یه داستانی درست میشه و شوهرم اعصاب خوردی درست میکنه ولی به درک هر چی میخواد بشه بشه لعنت بهش
