در روزگار بی عشق،
من منتهای عشقم
بر چهره ام نظر کن
دردآشنای عشقم
در خود شکسته ام من
از خود گسسته ام من
با قامتی خمیده،
با صورتی تکیده
، من مبتلای عشقم
زنده به یاد عشقم
در غربت غریبم
بر جاده های متروک،
من جای پای عشقم
در بحر پر تلاطم،
پروا مکن زطوفان
من یادگار عشقم،
آیینه دار عشقم
در این فنای مطلق،
رمز بقای عشقم
آه ای عزیز دیرین،
ای دور دلپذیرم
در غیبت ترانه،
آواز عاشقانه،
نام مرا صدا کن
من خود صدای عشقم