تمام زندگیم شدا مریضی مادرشوهرم

عزیزم میدونم حق داشتی اگه چیزیم گفتی اونم برادر شوهر واقعا صد برابر سخت تر بوده براتون 

خدا خیر دنیا و آخرت نصیب قلب مهربونت کنه.. روح اون بنده خدام شاد

خیلی خیلی سخته:(

ببین شرایط خاصیه. همسرت قطعا حال خوشی نداره از بیماری سخت مادرش. احتمالا آدم تو این شرایط فکر میکنه نکنه برای مادرش کم بگذاره و بعدها پشیمون بشه.

باید همسرت درک کنه و کمی حریم شمارو بیشتر حفظ کنه، ولی به نظرم با این خستگی و خشم شما باهاش صحبت کنی خیلی رابطه تون خراب بشه.

به نظرم حتما دوسه جلسه برو مشاوره برای این مساله راه درستی پیدا کنی.

چی بگم عزیزم حقو بهت میدم هر کی دیگهم جای شما بود از خستگی آخر یه چیزی میگفت از طرفیم مادر شوهرتم تو این شرایط روحی بدش تموم دلخوشیش همین شماها هستین که دور و برشین فقط باید تقسیم کار بشه

من یه بار بدجور کرونا گرفتم زد به ریم کارم به بستری کشید تا یه ماه افتاده بودم خونه داداشم مرگو جلو چشمم میدیدم مطمئنم منم اون روزا خیلی به داداشامو زن داداشام زحمت دادم ولی واقعا آدم تو اون حال بدش فقط عزیزاش میتونن بهش زندگی دوباره بدن

اگر می بینی راهی نداره سعی کن خودت سبکت رو عوض کنی. اگر تاحالا مثلا این چندروز کامل پیششون بودی، کم کم برای خودت مشغولیت درست کن، کتابی، کلاسی، یه برنامه ای بچین وقتی هستن، وسایل پذیرایی رو بچین روی اپن برو تو اتاق بگو ببخشید از خودتون پذیرایی کنید منم به کلاس و... م برسم. شاید کم کم باعث شد اونا هم کمتر بیان. یا حتی اگر هم نشد، تو کمی فضا مابین این مهمون داری ها برای خودت جور میکنی و شاید کمی حالت بهتر شد.

حالا من با توجه با روحیه و تجربه خودم از مهمون راه دور و چندروزی این به نظرم اومد.

درکل که دمت گرم. کارت پیش خدا خیلی ارزشمنده.