دورانی که باید خوشحال و شاد باشی
باید شیرینی ازدواجت رو بچشی
واقعا اتفاق مهمیه جای خوشحالی گرفتاری مالی باشه
دقیقا....
اخ گفتی…
مخصوصا وقتی خانواده پسر هیچچچچچکدوم از وظایفشونو انجام ندن و کامل خودشونو کنار بکشن
صفر تا صد خریدن خونه و ماشین و گرفتن عروسی رو شوهرم تنهایی کرد از سال اول عقدمون رفتیم تو قرض و فشار و قسط..هنوزم بعد ۳ سال ادامه داره..
خانواده واقعا میتونه کمک کننده باشه میتونه نابودت کنه ، از من هرچی داشت از فردای عقد ازش گرفتن با هر ترفندی که فکر کنی! هیچی نتونستیم بخریم نه جشنی نه طلایی ...! هنوز که هنوز از اجاره خونه تا خورد و خوراک رو میگیرن!
اولش که اصلا نمیزاشتن ازدواج کنه ۳۸ سالگی ازدواج کرد بعدش هم ۲ سال عقد بودیم هر داستانی درآوردن که همش خالی باشه اگه تعریف کنم برات یه کتاب میشه ! خلاصه من خریت کردم و کوتاه اومدم عقد طولانی شد تا اینکه رفتیم یه جای کوچیک فقط چندماه تونستیم زندگی کنیم مادرشوهرم یه خونه سه خوابه اجاره کرده تو یه جای خوب همش مهمونی و دورهمی ... تا اینکه شوهرم فقط گفت یکم کمتر خرج کنین دیگه پولم نمیرسه همه باهاش قهر کردن انگار دشمن خونیش هست ولی در ظاهر همش قربون صدقه ات میرن
وای عزیزم چقدر سخت..! انشاالله شرایطتون درست بشه
ولی از من میشنوی علاج این درد فقط دست شوهرته، شوهرت باید یه جا پایان بده به این قضیه..جوری که شما میگی خانواده شوهرت نیازمند نیستن! پس شوهرت باید زندگی مشترکش رو اولویت بذاره..حتی اگر به قیمت قطع ارتباط با خانواده خودش باشه..
فقط خدا باید کمک کنه ایشون یکم سربراه بشه ، پدرشوهرم که دیگه کار نمیکنه خونشونو فروختن خرج کردن ، یه برادرشوهر کوچیک دارم که هنوز دانشگاه میره شوهرم امیدواره ایشون که شاغل شد کمک کنه ، منم به هر دری میزنم بتونم کاری کنم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
59 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز