سلام
بابت اتمام زندگی مشترکتون خیلی متأسفم
اول اینکه تا ۶ ماه بعد از جدایی دوران سوگ شماست
اگر میخواین به شادابی و نشاط برسید
دوره ی سوگ رو طی کنید، نه اینکه ازش فرار کنید.
تو این ۶ ماه گریه کنید
داد بزنید
عکس پاره کنید
و...
توی خودتون نریزید
ولی بعد ۶ ماه باید حالتون بهتر شده باشه.
بهتر شدن به این معنا نیستش که فراموش کنید همسر سابقتون رو یا رنج هایی که کشیدید.
یعنی رنج ها رو بپذیرید و کنار بباید و در کنارش رشد همه جانبه داشته باشین.
تظاهر نکنید که قوی هستین.... شما به کسی قوی بودن بدهکار نیستین....طبیعیه که یه دورانی افت کارکرد و حال بد داشته باشین.
سعی نکنید فراموش کنید... من الان به شما میگم که به فیل صورتی فکر نکنید... تصویر یه فیل صورتی تو ذهنتون نقش بست، پس هر چی سعی کنید فراموش کنید بیشتر یاداوری میشه..
برنامه ریزی کنید... سردرگمی حالتون رو بد میکنه..
خودآگاهی تون رو ببرین بالا، یعنی. ببینین چی شما رو خوشحال میکنه، تو برنامه لحاظ کنید..مثلا سفالگری، خطاطی، دوخت و دوز، بازی با خردسالان، اشپزی، استخر رفتن و ورزش و....
معنویتتون رو بیشتر کنید...ببینید چطور می تونید ارتباطتون رو با خدا قوی تر کنید، مثلا با نماز یا رفتن به امام زاده یا خوندن یه دعا یا حتی گوش کردن به صدای آب و پرنده ها و....
خدا رو منبع قدرا قرار بدید و به خدا عشق بورزید.
و در آخر تا زمانی که حالتون بهتر نشده و کنار نیومدند، اصلا وارد رابطه با فرد جدید نشید
امیدوارم براتون مفید باشه و عاقبت بخیر شید