میدونم چه دردی کشیدی و هیچ وقت از یادت نمیره😔
ولی تا کی میخوای جوابش رو ندی به خواطر خودت سعی کن کاملا ببخشی تا زندگیت روز به روز شیرینتر بشه شما الان اول جونی هستی اگه بخوای به چیزای منفی فکر کنی خودت دور از جون روانی میشی
چرا هیچ حقی برای زن قائل نمیشین انگار فقط زنا باید گذشت کنن زنا بخاطر بچه شون کوتاه بیان مقصر خیانت کردن شوهرش این خانمه؟؟
چرا همش میخاین زنا کوتاه بیان در صورتی که اگه برعکس بود این اقا سر خانمشو میبرید
بخاطر بچه هات برگشتی ولی قرار نیست زندگی برا خودت زهر کنی دیگه خوب باش با شوهرت زندگی تو بکن خودت مگی هیچ جا خونه خودت نمیشه خونه مادر پدر همیشه منت میذارن سرت یا با بچه هات بد رفتاری می کنن پس حالا که برگشتی شک هات بذار کنار با شک نمیشه زندگی کرد همیشه خودت عذاب میدی
من ادم ساده ای ام اگه بهش امید ببندم دوباره نابود میشم ... من هنوز بخاطر شوک خیانتش توبارداریم بیماری قلبیم باهامه پنیک گرفتم دست راستم میلرزه دیگه هیچی ازم نمونده ک یبار دیگه بخوام بشکنم ... جسمم روحم همه چیم برباد رفته میترسم ک دل ببندم دوباره خیلی واسم مث یه کاکتوسه پرازخاره
یه چیز دیگم میخام بگم بهت من خودم قربانی این شرایط بودم پدرم خیانت میکرد چندین سال
میدونی چیه هیچ وقت نذار بچه هات بفهمن شوهرت خیانت کرده یا چرا فقط مثل دوتا همخونه ایین
چون تصویر پدرشون تو ذهنشون خراب میشه تکیه گاهشونو از دست میدن و خیلی اسیب روانی براشون داره
اصلا با همسرت دعوا نکن فقط ازش کامل جدا باش تو خونه و به بچه هات برس و زودتر برو یه هنری یاد بگیر یا اگه بلدی برو سرکار پول جمع کن
فقط پدر رو از بچه هات نگیر بذار حداقل برای تو که شوهر خوبی نبوده برای بچه هات پدر خوبی بمونه
میفهممت من تو شرایطتت بودم ولی چیزیه که پیش اومده
فعلا که خانواده حمایتگر نداری بچه هاتم کوچیکن یعنی شرایط طلاق نداری
باز ببین چقدررر تو بزرگواری چقد صبوری و ادم حسابی هستی که بازم بخاطر حفاظت از بچه هات برگشتی تو اون خونه
ولی خواهشا قدر خودتو بدون لطفا مستقل شو و نذار بچه هات چیزی بفهمن از مشکلات تو و همسرت
