رشته ای که علاقه داشتم میرفتم
یه تایم هم کار میکردم و پس انداز
مث خر مینشستم میخوندم و به حرف هیچ خری هم گوش نمیدادم
درس و بیشتر جدی میگرفتم
درس میخوندمم تمام نمرااتم ۲۰باشه
با پسر دوست نمیشدم
ورزش میکردم
و ی هنر یادمیگرفتم
زبان میخوندم
تمامممممم تلاشمو میکردم
سلام به اونی که ادعا داشت عاشقمه اهمیت نمیدادم و دل نمیبستم کلا تموم میکردم ماجرا رو یا حداقل باهاش میموندم در کل پا در هوا نمیموندم
از مدرسه ی نمونه دولتی در میومدم بیرون
درست درس میخوندم
از همین ۱۶ سالگی مثل خررررررررررر برای کنکور می خوندم تا حقوق دانشگاه تهران قبول شم تا تو ۱۸سالگی مثل خر تو گل گیر نکنم
اصلا ازدواج نمی‌کردم درس میخوندم غرور کنار میزاشتم از بودن با خانوادم لذت می‌بردم . قدر لحظه هامو بیشتر میدونستم
تمام پول تو جیبی هامو طلا میخریدم ..دور لباس خریدن افراطی رو خط میکشیدم ..یه حرفه انتخاب میکردم و تمام تمرکزم روی اون بود ..
میرفتم دنبال علایقم
ن اینکه ب حرف اینواون گوش بدم لیسانس بگیرم دوسال سرکاربرم بعدحس کنم جام اینجا نیس و همه رو پرت کنم اونور
دنبال دوست و رفیق پسر نمیرفتم. رفتنش انقدی عیب نداره ک اسیب روحی روانیه بعد از کات پدر آدمو درمیاره
روی اعتماد ب نفسم کارمیکردم ک انقد کم کم منزوی نشم
روی درونیاتم کارمیکردم ک حس لیاقتم بیاد بالا و ادم بهتری جذب کنم واس ازدواج🤧💩
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
26 ثانیه پیش
27 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز