من خانه دارم ولی یه کارایی انجام میدم و درآمد کوچولویی دارم
ولی وقتی جمعی قرار میگیرم که درباره شغل خانومای شاغل حرف میزنن ناخودآگاه حس خود کم بینی عجیبی میگیرم
چطور میتونم خودمو اصلاح کنم به نظرتون؟؟؟
کسی که درامد داره یعنی شاغله توهم شاغلی
هر کسی راهی رو انتخاب میکنه حالا یا به اجبار یا از روی علاقه حسودی معنی نداره
اگه خانه داری هستین که تو هیچی کم نمیذارین و یک مادر خوب و همسر خوب هستین لزومی نداره حس خود کم بینی داشته باشین
اما اگه ازینایی هستین ک مدام ظرف نشسته بار میکنین روی ظرفشویی و بچه رو بهش رسیدگی نمیونین و لنگ ظهر از خواب پا میشین باید ی تغییر اساسی بدین
اصلا احساس خودکم بینی نداشته باش
اگه بدونی اونایی که شاغلن به شما حسودیشون میشه ، این حرفو نمیزنی
درسته که هرکی شاغله خب از لحاظ مالی اوکی تره، ولی شاغل بودن فقط ویترینه
چیزی اونور ماجرانیست
کارکردن بیرون با روحیه ی زن جماعت نمیسازه
اینو منی میگم که الان مرخصی بدون حقوق گرفتم نشستم خونه م
بله من هم ناراحت شدم، ولی حسودی نکردم
فقط فاصله میگیرم تا تنهایی با خوشی هاشون خوش باشن و با تحقیر من بیشتر لذت نبرن.
ببین خب حسادت تو ذات همه آدم ها هست شده گاهی اوقات بگم ای کاش منم مثل بعضیا فلان رشته بودم سر کار بودم و اینا ولی باز برمی‌گردم به خودم روحیه خودمو میبینم واقعا میفهمم من آدمی نیستم که بخوام تو سرما و گرما اذیت بشم هفت صبح برم سرکار
واقعا با خونه داری و سکوت خونه وقتی صبح همسرم می‌ره سر کار خیلی کیف میکنم حال خوبی دارم
چون برای شما" کسب درامد ثابت" ارزش شماره الف طبقه بندی میشه
همه ی خانم های خانه دار طبقه بندی ارزشیشون اینجوری نیس
من مدرسه بودم
معلم هستم
رسیدگی و مدیریت هم زمان محیط کار و محیط خانه، برای زنی که مسئولیت بچه داری فرزندآوری خانه داری و شوهرداری داره خیلی سخته و فرسودگی خیلی زیاد میاره
مگر این که این وسط همسر هم همراه باشه و هم کمک زیادی داشته باشه و هم درک زیادی...
که برای من نیست
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
15 ثانیه پیش
15 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز