من ی قیافه معمولی دارم عینکم میزنم
بچه بودم ک میگفتن زشتی
الان ب خودم میرسم و ارایش میکنم میگن خوشگلی تو خیابون پسرا و مردا و..
حالا نمیدونم راست و دروغشو
(من همیشه خوشتیپ میگردم و اراسته)
من بخاطر کمبود اعتماد بنفسم حتی سعی میکنم باهاشون چشم تو چشم هم نشم چ برسه ب دوستی
حالا قضیه از این قراره که من با یکی اشنا شدم یه شهر دیگس
۹ ماه میشه تو چت تاحالا همو ندیدیم
خیلیییییی ب دلم نشسته منی که حتی کسیو ادمم حساب نمیکردم
اونم منو دوست داره پسر خوبی بنظر میاد و قصدش ازدواج با مامانمم صحبت کرد
همش میگفت قرار بزاریم همو ببینیم اما من یجوری میپیچوندم چون حس میکردم اگ زشت باشم میخوره تو ذوقش
حالا هم نمیدونم چیکار کنم هربار کات کردم برگشتم بهش
صبح تا شب فکر میکنم چجوری کات کنم باهاش شب ک زنگ میزنه میگم سلام عشقم همه چی یادم میره😐😐
بنظر شما بهترین کار چیه ؟
خیلی میترسم اگ بگی زشتی چی☹
اصلا روم نمیش پیش پسر بشینم حتی