خوشگلم گفتی مدرسه ای هستی پس حتما سنت کمتر از بیست ساله
راه زیادی در پیش داری
برای اینکه پشتت محکم باشه و بتونی پیش بری یه نفر میخوای که بهش تکیه کنی باهاش صمیمی باشی بهش اعتماد داشته باشی
یه بزرگتر که الگوت باشه که راهنماییت کنه که وقتی ناراحتی محکم بغلت کنه بگه هنوزم خدا بزرگه بگه غمت نباشه
اون شخص چه بهتر پدر و مادر باشن یا پدربزرگ و مادربزرگ
نبود یه معلم یا مربی خوب
بالاخره نیاز داری تو مسیر زندگی یکی کنارت باشه
پس سعی کن به پدرومادرت نزدیک بشی و باهاشون صمیمی بشی شاید اونا یاد نگرفتن محبت کردنو پس بهشون یاد بده
اینکه بخوای خودت محکم باشی و قوی غیرممکن نیست ولی خیلی سخته
نمیدونم متوجه حرفام شدی یا نه
ولی امیدوارم بهترینا برات رقم بخوره
این خاطره تلخه و تو ذهنت میمونه ولی میگذره