میدونم ولی منظورم اینه که فرد وقتی هر دو نفر عاقل و بالغ باشن و سالم فکر کنن این موارد روی ارتباطشون تاثیر نمیزاره ...مثلا دوست شما سیگاری هست ..اما اگر زیاد تعارف نمیکنه و یا از سیگار تعریف نمیکنه و یا شما رو گمراه نمیکنه و بر عکس توصیه های سالم داره خب مسلمه اون دوست خوبی هست ..
اما اما اما ...یه مورد هست که باید خیلی بهش توجه کنید ..
از قدیم گفتن کمال همنشین در او اثر کرد ...حالا این اثر نه اینکه شما هم سیگاری بشید اما ممکنه یک نفر شما و دوستتون رو کنار هم ببینه و اتفاقا دوستتون در حال سیگار کشیدن باشه . .به نظرتون اون آدم در مورد شما که کنارش هستید چه فکری میکنه ....حتی اگه یه درصد هم احتمال بدید که فکر کنه شما هم سیگاری هستید و از شما آبرو ببره به نظرتون چقدر باید سعی و تلاش کنید که ذهن بقیه رو متوجه کنید که اشتباه شده ..و اصلا قبول میکنن ....فوری میگن تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها ....
از قدیم میگن (یادم رفته اصل ضرب المثل رو ) جونت در بیاد ولی اسمت در نیاد ...