من قبل پسرم با همسرم مشکل خاصی نداشتم ولی بعد زایمان و رفته رفته مشکلاتمون خیلی زیاد شده و دو سال هست به اوج خودش رسیده و شدیدا به فکر جدایی هستم ولی وقتی فهمیدم این زندگی دیگه زندگی نمیشه پیشگیری خیلی سفت و سختی تا الان داشتم ...حتی اگه ازین زندگی هم بیرون نیام ولی هیچ وقت دیگه بچه دیگه ای رو وارد مشکلاتم نمیکنم ....
تو این سایت بارها پرسیدم تو که دیدی بداخلاقه دیدی خیانتکاره دیدی معتاده چرا بچه دار شدی یا گفته خب شوهر خوبی ندارم بچه هم نداشته باشم😐 یا اینکه گفته فکر کردم درست میشه🤐 تازه بقیه هم باهام دعوا کردن چرا بهش میگی گناه داره ولی باید مدام بهشون بگیم که لااقل بقیه عبرت بگیرن
چون عقل ندارن
یکیش پدرو مادر خودم
اصولا زنی ک عقل داره با این مرد نمیره تو رابطه
عقلش کمه میمونه باهاش بچه طبیعیه ک میاره
شایدم میبینی خواسته با بچه دار شدن رابطه شو درست کنه نشده
حالا که بهش میگی چرا بچه آوردی جوابی جز به تو چه نداره
وای من تو فامیل دیدم.هرروز دعوا و قهرشون بود.مشکل داشتن باهم بعد دوتابچه پشت هم اوردن!!!چون سنشون بالامیرفت
دونفر دیگه میشناسم ازاول زندگی کل فامیل داشتن حلوفصل میکردن دعواهاشونو.اونا۳تااوردن بزرگشون کردن بعدطلاق گرفتن
جو جامعه طوری هست که نمیتونه بچه نداشتن یه نفر رو قبول کنه دیدی بعد از 2 سال از ازدواج همه میپرسن کی بچه دار میشی، یعتی به عنوان یه روند که حتما باید طی بشه بهش نگاه میکنن جدا از خوشبختی یا بدبختی
یا خانم فکر میکنه سن باروری که بگذره و بچه نداشته باشه بدتره حداقل یتونه یه بچه داشته باشه
بعد اون وقت یکی که شرایطش بهتره چقدر هم تلاش میکنه ولی خدا بهش بچه نمیده 🥺
