علتش فقط علاقه هست
و اینکه این خلا رو تو وجودم حس میکنم که ب هدف اصلیم نرسیدم
نمیخام تا ابد این حسو داشته باشم
اما خوب نمیدونم حرکت عاقلانه ای هست یا ن...کارمو دارم درآمدمو خونه و ماشینو همسرو فرزندم ...همه در کنار هم اوکی هستیم خداروشکر
نمیدونم می ارزه،این آرامشه بهم بخوره.چون درس خوندم سختی های خودشو داره.
شوهرمم پایه هست برای درس خوندنم
پزشکی اصلا پیشنهاد نمیکنم
عزیزم حتما بخوننن اصلا هیچ مشکلی پیش نمیاد انشالله
اگه حوصله داری حتما این کار رو بکن
برو اول در مورد شرایط پزشکی جدید و تعهداتش تحقسق کن بعد تصمیم بگیر
به نظر من که این کارو نکن پزشکی خیلی دردسر داره
خب اگه علاقه اس اوکی. وگرنه تو سن 38 سالگی شما اونوقت تازه میشی یه پزشک عمومی که اندازه یه کارمند لیسانس هم حقوق میگیره
خب این رشته ی خیلی سختی اگه بخوایی موفق باشی چه کنکور چه بعدش تایم زیادی رو ازت می گیره که این صد درصد رو زندگیت اثر میذاره اگه میتونی مدیریت کنی خیلیم عالیه
نمی دونم چی بگم . این تصمیم خودته
یه توصیه میکنم فقط .انگیزه و ارزو داشتن خیلی خوبه ولی این که ما فقط یه چیزی رو دنبال کنیم چشم بسته چون میخوایم خیلی ریسکه . خصوصا پزشکی که از دور هم معلومه سخته حالا قوانبن جدید که بماند . به نظرم برو خوب و جامع روی رشته پزشکی تحقیق کن . بعد بشین خوب فکر کن الان ماشا الله توی دهه چهارم زندگیت هستی ببین با این درس خوندن چه چیزایی به دست میاری و چه چیزایی رو از دست میدی . بعد ببین می صرفه یا نه .
به هیچ عنوان این (با عرض معذرت) خریت رو نکن
دکتری رشته خودت رو بخون
