درواقع دوستی ندارم ..
میرم تو پارک تنهایی میشینم مدت ها به یه جا زل میزنم به خودم میام میبینم یک ساعتی شده بعد میرم خونه مامانم میپرسه با دوستات خوش گذشت میگم آره(:
این دروغ گفتنام از تابستون امسال شروع شد بجا پارک میرفتم پیاده روی و واقعانم روحیم بهتر شده بود
ولی الان دیگه حصله راه رفتنم ندارم فقط میشینم یجا به فکر فرو میرم
نه دوستی دارم نه پارتنری دارم نه پولی دارم نه اخلاقی دارم هیچیی ندارمم🥲
مردم چطور همشون باهم دارن و خوشبختن