وای من ذوق و اشتیاق خیلی خیلی زیادی داشتم برای معلمی
امروز که داشتم درس میخوندم با خودم میگفتم خب آخرش که چی ؟
این همه بخونی بخونی قبول بشی
آخرش میشی یکی مثل معلمای خودت دیگه
مگه یادت نمیاد همشون چطوری پشیمون بودن همشون خرد و شکسته شده بودن
مگه یادت نمیاد چطوری دانش آموزا بهشون بی احترامی میکردن
همه حرفی میزدن
دوباره میشینم خودم رو قانع میکنم میگم نه
بهترین شغل هست
مخصوصا برای یه خانم
دوباره میگم چطوری ۳۰ ساال تدریس کنم
جوری هم نیست که وسط راه پشیمون شدی راحت بتونی انصراف بدی