تو شهر غریبم،هیچکسو برای رفت و آمد ندارم
شوهرم ۱۳،۱۴ ساعت سرکاره
حتی تعطیلات رسمی
بچم ۶ سالشه،الانم که هوا آلودس
هیچ تفریح و مسافرتی نداریم تا تعطیلات نوروز
خیلی نسبت ب بچم حس عذاب وجدان دارم
این روزای بچگیش دیگه برنمیگرده
همش تنها،همش خونه
دارم دیوونه میشم براش
خودم تا جایی که تونستم بردم پارک و شهربازی
این فکرا دارن منو قورت میدن
خیلی حالم بده
هیچکسو برا گفتن این حرفا نداشتم
اومدم اینجا
بفرستش مهد کودکی کلاسی جایی دوتا رفیق پیدا کنه
آخی🥺
یه کاری کن روزات تکراری نشن،یکم تنوع بده
کاش همبازی میاوردی براش...من خودم با داداشم بزرگ شدم خیلی خوب بود بچگیم ولی ابجیم با ما دوتا ده سال تفاوت سنی داره اونم همون حدوداس الان و همین وضعیتشه...تک فرزندی واقعا بده💔💔💔
برای داداش ابجی بیار دیگه تنها نیست:)))
خانوادت کجان؟
فک میکنی هیجکس تنها نیست؟
همه اینطورین دگ دارن روزارو الکی طی میکنن
الان همه همینن .همه تو خونه ان .اگه مدرسه تعطیل باشه گرفتار خونه ایم
