ن
همسرم برای تولدم فقط یه کیک خرید اونم با مادرش دعوا کرده بود مادرش رفته بود کربلا
منم تولدم بود فقط یه کیک آورد اونم با ناراحتی اصلا دلش نمی‌خواست تولد بگیره چون من گرفته بودم مجبور بودش آخرشم دعوامون شد کادو هم حتی یه هزاری نداد
پول داشته باشه و نکنه ناراحت میشم ولی نداشته باشه و اینکار بکنه میبوسمش و خوشحال میشم
صد در صد که خوشحال میشم چه کار قشنگی...چرا همه چیو ما تو تجملات و کارای دیگه میبینیم....
شده نامزدم روز تولدمو یادشون شده
بنا به شرایط خیر ناراحت نمیشم
آقایون اکثرا تاریخ ها رو فراموش میکنن
شوهر من آدم خوبیه ولی احساسی نیست کلا اهل تولد و اینا نیست اکثرا یادش میره اولا ناراحت میشدم الان عادی شده برام میبینه خانواده ام زنگ میزنن اونم تبریک میگه نهایت یه کافه یا شام هم بریم بیرون اونم نه هر سال میکه خب هر چی می خوای بگو بخرم دیگه
اتفاقا خیلی خیلی هم خوشحال میشم
آخه شوهرم هیچوفت تولدمو یادش نیس بعد از چن روز خودم با کنایه لهش میگم اونم نهایت یه بوس ویه تبریک
بعدشم میگه ببخشید یادم نبود
همینو تمام
دقیقا تولد پارسالم شوهرم فقط یه شاخه گل خرید
ناراحت نشدم چون شرایط مالی مون زیاد اوکی نبود و خرجای ضروری تری داشتیم
اگه میرفت هزینه می‌کرد کادو می‌گرفت زیاد خوشحال نمی‌شدم چون تو فکر پرداخت قسط و چیزای دیگه زندگی بودم
ولی امسال خداروشکر اوضاع بهتره ولی در کل من بیشتر دوست دارم با هم بریم بازار چیزی که نیاز دارم بخرم چون میدونم با اینکه شرایط مالی همسرم بهتر شده ولی بازم نمیتونیم خیلی ولخرجی کنیم
ولی اگه یه روزی ان شاءالله اوضاع مالی مون خیلی عالی شد و کادو مناسبی نخره آره اونموقع واقعا ناراحت میشم
