هم ازدواج کرده بودم همم یدوته بچم سقط شده بود
من دوست نداشتم ولی خب همه دخترای فامیل شوهر میکردن و اصلا سخت بود مجرد موندن
ب الجبار با یکی از خواستگار هام ازدواج کردم
نه تازه با هرکی دوست میشدم میگفتم واسه ازدواج رو من حساب نکنیا فقط دوستی یه دوست پسر سن بالا داشتم تو فاز ازدواج بود بهم زدم
از16سالگی ارزوم ازدواج بودتاالان که24سالمه وهمچنان مجردودرحسرت ازدواج
یه ماه بعد تولد۲۰سالگیم بچم بدنیااومد ولی یه حالت خاصی بودم اینکه بگم علاقه نداشتم به بچه که نه ولی انگار باورم نمیشد این بچه منه و من باید ۴چشمی مراقبش باشم و به کاراش برسم و ... درکش برام سخت بود
آره با کسی که دوسش داشتم همیشه دلم میخاس ببرمش تو فامیل بریم مسافرت بیاد بشینه پیش بابام 🤣
منم ۱۹ بله
۱۹ سالمه
و امضام فک کنم معلومه:
دانشجو بودم فازم این بود با عشقم ازدواج کنم و خونه دار بشم بدون شغل !! و زود بچه بیارم و از این زن های تابع شوهر بشم !! الان خنده م میگیره به اون طرز فکر ۲۲ ازدواج کردم باهاش و الان رفتم دنبال کار و در آمد
منهمیشه فکر می کردم 18 سالگی ازدواج می کنم 20 سلگی بچه اولم میاد 23 هم دومی
ولی 27 سالگی تازه عقد کردم الان 42 امو راضیم از اینکه تو مراحل دیگه زندگی پیشرفتکردم بعدش واردزندگی مشترک شدم
البته برای کسی که در حال انجام یه کاری باشه درس شغل و .... نه اینکه بیکار و بی برنامه باشی اصلا بدون برنامه زندگی کردن رو نمی پسندم
آره من وقتی ارشام آمد خاستگاریم 6سالم بود الان 45تا بچه داریم
معلومه ک نه فقط به فکر درس و دانشگاه و خوش گذرونی بودم وقتی فوق لیسانس گرفتم دکترا قبول شدم دیگه دلم میخواست ازدواج کنم ک کردم
۲۱ سالمه
هم دوس دارم هم ندارم
دوس دارم فعلا با طرفم دوست باشم ولی به قصد ازدواج😁
الان ۲۵ هستم و هنوزم به ازدواج فکر نمیکنم
من ۱۸ سالمه بچه خیلی دوست دارم مجردم
