۱۱ساله ازدواج کردم ۲ تاپسر دارم اولی اتیسم خفیفه خانه دارم چون رسیدگی به بچه ها کل وقتمو میگیره ماهی ۱۰ تومن همسرم بهم میده نسبتا وضع همسرم خوبه تحصیلکرده هست اهل مسافرت پدر خوبی برای بچه ها هست امامشکلش بداخلاق بددهن با فامیلم قطع رابطه بود الانم با خانوادم قطع رابطه هست هیچی بنامم نیست شغلی هم ندارم مطمئنم بچه هامم بعد جدایی نمیده افسردم انگار وجود ندارم نه محبتی نه احترامی ۳۵ سالمه بنظرتون جدایی بهتره یازندگی