۲۹ ساله تو شرکت هواپیمایی کار میکنه
قد ۱۸۳ پوست گندمی روشن چشماش سبزه
حقوق ۱۷ میگه میخواد مهماندار هم بشه مهماندار هواپیما / خونه باباش بهش میده ماشینم باباش بهش پرشیا داده
من ۲۲ / معلم / ۲۰۷ دارم / قدم ۱۶۰ قیافمم خوبه هیکلمم خوبه
بنظرتون چی بگم به پسره؟
یه بار قرار ملاقات داشتیم پسره خجالتی و خوبی بود چشم و دل پاک بود مامانم میگ خانواده سالمی بودن ابجیشم اومده بود خیلی بی شیله پیله و خاکی بودن
سطحشون مثل خودمونه شاید من یکم بالاتر باشم ولی جفتمون تو یک محل زندگی میکنیم
ولی یک چیزی پسره دیروز بهم گف ک من دوس دارم زنم قانع باشه گفتم ینی چی گفت ینی پر خرجی زیادی نکنه هی نگه اسنو میخوام اونو میخوام و فلان ... یکم ترسیدم ازین حرفش نکنه باید تو فقر زندگی کنم باهاش برم. چون من مامانم هیچی برام کم نزاشته اصلا تا حالا طعم کمبودو نچشیدم و لی خب اونجور دختریم نیستم که پر خررررج باشم اونجوری ک این میگف ولی خب دوس دارم همسرم برام چیزی بخره و خودمم چیزی دلم خواست برام بگیره نگه نه ندارم نمیتونم چون واقعا با این موضوع نمیتونم کنار بیام چون تا الان همیشه هرچی خواستم مهیا بود واسم
از ی ورم قیافش بد نبود خوب بود فقط یکم تیپش خز بود
نمیدونم کلا ادمای ازدواجی یکم خزن 🤣 اون پسرایی که بدرد نخورن قیافه هاشون نمیدونم چرا قشنگ تره😂😂
الان بنظرتون اینو رد کنم یا خیر
