کی مث من همش تو حساب کتاب شوهرش و زندگیشه

سرتو با این مسائل گرم میکنه که ازش پول نخوای یکی ار سیاست های کثیف مرداس

اینجور مواقع حس یه پسر بچه دست و پا چلفتی به شوهرت میدی که از عهده هیچ کاری برنمیاد و اینکه نقش مادر و معلم براش بازی می‌کنی نه ی همسر و دوست و رفیق باید اقتدار بهش بدی عزیزم

چون وظیفه زن نیست 

و تو اینجور مسائل بیخیالم، چیزی ک مال مَرده، مال مرده

البته ما نامزدیم هنوز 

ولی این روش شما مادری کردنه عزیزم 

دوبار ک اشتباه کرد و ضرر کرد میفهمه خودش باید کارشو درست انجام بده

تو چرا باید به این چیزا فک کنی ول کن یه مقداری برا خودت بگیر ازش خرج خودت کن بیخیال اجاره و قسط و قبض داری پیر میشیا برو یه نگاه به اینه بنداز 

وااای اینجوری ک نابود میشی

شدی مامان اونم ی پسر بچه

خودت رو از چشمش میندازی

اشتباه میکنی ، بذار به حال خودش ، اصلا ذهن و روحیات زن و مرد فرق داره میبینی یکی کلی بدهی داره عین خیالش نیست بشکن میزنه ، مردا یه جوری بین خودشون این چیزا رو حل و فصل میکنن ، گفتن و کنترل کردن اعصابشون رو به هم میریزه اونا مثل ما نیستن مغزشون فرق داره

تو فقط نیازهای خونه و خودت رو بگو به بقیه کار نداشته باش اونم اندازه درامدش جلو میبره زندگی رو

ذهن زن نباید درگیر این چیزا باشه

شاید باورش برات سخت باشه من حتی نمی‌دونم حقوق شوهرم چقدره!!چه حوصله ای داری واقعا

خب بهونه میکنه حقتو ازش نخوای 

احتمالا قبلا خیلی قناعت کردی میگه میتونه با کمترین پول زندگی کنه 

شاید خودت پرروش کردی که پولشو برات خرج نکنه 

من مثل شما بودم یا این اختلاف که همه چیز دست خودم بود

از حساب های سپرده تا مالکیت‌ هر آنچه داشتیم و چون بهم اعتماد کرده بود حتی یک ریال این ور اون ور نمیکردم و سعی داشتم هزینه نکنم که مرتب پول رو پول بیاد 

ولی بعد از یه مشکل حقوقی مربوط به یکی از دارایی هامون و شکایت و دادگاه بازی طرف قراردادمون واقعا دیگه از ادامه ی اون روند خسته شدم 

بیشتر تعهدات قبلیم رو سپردم به همسرم و بجاش دارم زندگی می کنم ،برای خودم خرج می‌کنم ، راحت تر و بی دغدغه تر شدم

در کل حسم بهتره