من خیلی کم حرف میزنم بیشتر گوش میدم
خیلی خوب وقتی یکی باهام صحبت میکنه میفهمم این آدم دروغ میگه راست میگه (آدمای نزدیکم) آدم خوبیه یا بد
بعد مثلا یجور دیگه صحبت میکنم کلماتی که میگم فرق داره
رک حرفمو میزنم و چیزای دیگه
من بیشتر غرق درون خودمم
میدونی وقتی به بقیه نگاه میکنم اگر آدم بدی باشه یه سیاهی تو درونش میبینم میفهمم آدم بدیه خیلی وقتا مثلا خیلی چیزا راجب یکی میگم بعد به خانوادم میگم مراقب این آدم باشید باور کن دقیق همون میشه
ولی من دوس ندارم اینجوری باشم دوس داشتم عادی باشم
پرحرف باشم اصلا دیونه باشم ولی خب ساده