کیا اوایل زندگی سختی زیاد کشیدن

آره بهترم 

این که بگم اصلا استرس و ناراحتی به خودم راه نمیدم، دروغه! فقط سعی میکنم آروم تر باشم و با خودم بگم به درک

شما چرا همچین حسی داری, میتونی تعریف کنی؟

حق داری سخته 

ولی ناامیدی بدترین چیزه ... نمیخوام شعار بدم یا ادا دربیارم 

ولی همیشه سعی کن در هر حالی که هستی امیدت رو از دست ندی

شکستگی عشقی اصلا شکست نیست، تجربه ست 

کی گفته باید با کسی که عاشقش هستی ازدواج کنی و اگر نکنی بدبخت میشی 

والا من خودم آدمی رو توو زندگی داشتم که فکر میکردم اگر بره دنیام دیگه به آخر میرسه، اما رفت و الان یک تار موی همسرم رو به صدتا مثل اون آدم نمیدم 

تو هم میتونی 

من ی زمانی همچین تاپیک ایی رو میدیدم، از ته وجود حسرت میخوردم به کسایی که تونستن از شکست عشقی بگذرن 

اما الان با خودم میگم اگر دختر داشته باشم، امیدوارم قبل ازدواجش شکست عشقی رو تجربه کنه 

چون خیلی بزرگت میکنه 

تجربه خیلی خوبیه 

گذشتن رو یاد میگریم 

یاد میگیری دنیات به ی آدم محدود نباشه 

یاد میگریم بعد بدترین اتفاقات هم میتونی خوب بشی 

باورت نمیشه من چقدر تراپی رفتم، یادمه هنوز توو جلسه دهم تراپی م مثل ابر بهار گریه میکردم 

اما الان اون آدم واقعا برام مهم نیست 

نمیگم دیگه توو ذهنم نیست، توو قلبم نیست و... 

چرا هست، همه جا هست من چندین سال باهاش زندگی کردم و بزرگ شدم، مگه میشه از یادم بره، اما جای خودش رو داره و در عین حال که برام ارزشمند هست، ازش گذشتم 

تازه شما میگی رفته ازدواج کرده، دوست من هنوز هم ازدواج نکرده و اصلا تموم شدن رابطه ما ذره ای بی احترامی و اینا نداشت و خودم بیشتر باعثش شدم 

کسی که رفته ازدواج کرده یا رابطه ای که با بی احترامی و اینا تموم میشه، مطمئن باشه بااااید تموم میشده 

اون آدم ازدواج کرده پس بدون که برات تمومه فقط زمان میخوایی تا ازش بگذری 

کتاب پونه مقیمی برای این مسئله به من خیای کمک کردن چون در مورد گذشتن خوب نوشته