2777
2789

من سال دوازدهمم رشتم تجربیه کلی برای مدرسه درس خوندم همیشه جز شاگرد های خوب کلاس بودم 

اما شرایط اینکه بخوام برای کنکور بخونم نداشتم علاوه براون طی یه سری اتفاقاتی که برام افتاده انگیزه ام رو کلا از دست دادم 

هر چقدر به شغل های میختلف فکر میکنم نمیتونم از ته دل دوستشون داشته باشم 

نمیگم شغل های زیر شاخه رشته تجربی رو دوست ندارم 

اما با شناختی که از خودم دارم در این شرایط امادگی اون همه فشار و شرایط سخت رو نخواهم داشت 

از طرف دیگه شغل هایی مثل عکاسی اموزش یه ساز ارایشگری و اینجور چیزار رو خیلی بیشتر دوست دارم 

اما میترسم که بعدا از اینکه دانشگاه نرفتم پشیمون بشم 

هیچ کسی هم نیست که بتونه کمکم کنه

میشه با توجه به شرایطی که گفتم و تجربه ای که دارید راهنماییم کنید لطفا🙏🏻

مامان ها تو روخدا اگه بچه هاتون مشکل گفتاری و رفتاری دارن سریعتر درستش کنید.

امیر علی من پنج و نیم سالش بود ولی هنوز خوب حرف نمیزد😔😔 فک میکردم خودش خوب میشه. یکی از مامان ها خدا خیرش بده تو اینستا تا آخر عمر دعاش میکنم پیج اقای خلیلی و خانه رشد رو برام فرستاد.

الان دارم باهاشون درمان آنلاین میگیرم. امیر علی خیلی پیشرفت کرده🥹🥹 فقط کاش زودتر آشنا میشدم. خیلی نگرانم مدرسه نرسه. 

یه تیم تخصصی از گفتار و کار درمان و روانشناس دارن، هر مشکلی تو رشد بچه هاتون داشتین بهشون دایرکت بدید. 



خب پیشنهادت برای الان چیه؟چکار بکنم؟

حرفه یاد گرفتن خیلی بهتره 

مثلا الان حسابداری بخونی خیلیا خوندن 

حتا همون اطرافت 

یا هررشته دیگ 

مگه پزشکی و پیرا پزشکی بخونی 

یا رشته ای در دانشگاه خیلی تاپ که بخای مهاجرت کنی ..

همون حسابداری بیرونم میتونی یاد بگیری 

یا خیلی چیرای دیگ 

مثلا خیاطی 

خراطی 

..

همون ارایشگری 

شاید در امدت کم باشع ولی ب درامد میرسی 

مسلما سال اول نه 

چن سال زمان میبره 

خوبیش اینه منتظر نمبمونی جایی قبولت کنن 

برایِ اصیل بودن کافی ست که دروغ نگویی، آغازِ اصالتِ خوب همین است که نخواهی چیزی باشی که نیستی.
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2790
2778
2791
2779
2792
پربازدیدترین تاپیک های امروز