منم چن بار خواستم به خواهرش بگم، چون حس میکردم این کار باعث میشه ارام شم. ولی با خودم گفتم می ره دهن لقی میکنه، ذهن اونم خراب میشه. الانم هر وقت فشار بهم بیاد میام اینجاو تو فضای مجازی حرفامو می گم، گاهی می رم تو کوه تنهایی داد می زنم، خالی شم. می دونم دیونه شدم ولی اروم می شم.
هم دانشگاهیم بود،من ترم اولی بودم و اون ترم بالایی بود
کل ترم اول پیگیرم بود و از هر راهی تلاشش رو میکرد تا جوابشو بدم
بعد که باهاش حرف زدم فقط در حد چت بود
حتی حضوری اجازه نمی‌دادم تا یک متریم بیاد
خیلی رسمی هم باهاش حرف میزدم ،یکبارم اسمشو صدا نزدم و بهش میگفتم شما
بعدش یه حسی بهش داشتم نمی‌دونم اسم اون حس چی بود و همین حس رو هم ازش مخفی کردم و هیچوقت نفهمید و وقتی فهمیدم بخواد بیاد خواستگاری بابام ردش میکنه منم رابطه رو تموم کردم چون بابام به شدت حساس بود و اونم اونموقع دانشجو بود
بازم کلی تلاش کرد و هربار ازم سردی دید و بعدشم من ازدواج کردم
اره خب هردومون همو خواستیم، خانوادش مخالفت کردن،اصلا منطق نداشتن، اونم از این شخصیت های وابسته به خانواده بود، اون وسط خواستگارم اومد، دیدم داره اذیت میشه،ی وقت اسیب ببینه، ی کارایی کردم و ی چیزایی گفتم که فکر کنه دوستش ندارم، حتی برای دیدار اخرم نرفتم،تا راحت تر بکنه بره.
چرا خب ولی خواستگارش خراب کرد، با همونم ازدواج کرد. حتی تلفن خواستگارشو داشتم، چن بار خواستم به طرف بگم، شاید اگر عقل الانو داشتم،نمی زاشتم ازدواج کنه،حتی اگر مجبور بودم بدزدمش ببرمش ی جا که هیچ عهدی دستش بهش نرسه😂. ولی خب وقتی الان می بینم شوهرش خوبه، زندگیش خوبه، خیلی تو دلم خوشحالم که خوشبخته.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
21 ثانیه پیش
21 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز