اَول صبح نگاهم به درختای توی باغ اُفتاد که پُر از زیبایی بودند...یک درخت به رقابت کردن و حسادت و قضاوت کردن با درخت همسایه خود فکر نمی‌کنه واسه همینه که غنچه و میوه و زیبایی خلق میکنه.....دقیقا درون ما هم پُر از زیبایی هست...اگه دست از حسادت ها و قضاوت و حسرت و خودخواهی و کینه ها برداریم اونوقت هر لحظه زیبایی خلق میکنیم و با آرامش و شادی زندگی خواهیم کرد.....
