بله
نه این فکرو تا حالا نکردم.
مسئولیت اقایون برام بیشتر هست و نمیتونستم به اون میزان با زندگی هماهنگ بشم
اصلا دلم نمیخاست مرد باشم
نه اصلا..لطافت و ناز بودن دختر و زن بودنم رو دوس دارم
ظرافت خودمو دوس دارم .
تو ایران مرد بودنم سخته واقعا خیلی سخت
به این فکر کردم که اگر پسر بودم چیکاره می شدم یا چه فعالیت هایی برام بهتر بود ولی چون دخترم می تونم اما برام خیلی سخت تره.
مثلا من گاهی اوقات تو رویاهام فوتبالیستم ولی برای خانوم ها هم خیلی محدودیت داره هم خیلی سختی چند برابر آقایون.
ولی با این وجود همیشه از اینکه یک دختر هستم خوشحالم و با خودم دوستم.
نمیگم افتخار چون به نظرم جنسیت دستاوردی نیست که بهش مفتخر باشه چه پسر چه دختر و فقط می تونم بگم خوشحالم.
نه من از زن بودنم راضیم.دوست ندارم مرد میبودم ولی افتخار ،نه.چیزی که نقشی توش نداشتم چه افتخاری داره؟
بله افتخار میکنم
به جنسیتم افتخار کنم🫤مگه جنسیت افتخار داره
دوست ندارم مرد باشم،چون مرد واقعی دردهاش خیلی زیاده البته مرد واقعی نه نر های الان که خیلی زیاد شدن
توقعاتی که ازشون هست حقیقتا خیلی دردناکه
یه پسر 18 ساله نهایتا دوسال بتونه راحت واسه کنکور درس بخونه بعدش سربازی یقشو میگیره
خود سربازی یه پروسه وحشتناک هست که نزدیک به 2 سال از جوونیشون هدر میره
بعد از اون تو جامعه داغون اقتصادی و بیکاری هرجا برای ازدواج اقدام کنن ازشون توقع خونه و ماشین و حقوق خوب میره
در کل به نظرم سختی مرد بودن حتی از زن بودنم اینجا بیشتره
یه فمنیستی زردی هم بین یه سری خانوما هست اگه دقت کنید تو اماکن عمومی
مثلا زن بره بخش مردا تو اتوبوس هیچی نمیشه ولی یه مرد بیاد بخش خانما قیامت میشه دیگه
افتخار نمیکنم چون توی چیزی که برا بدست آوردنش تلاشی نکردم برام افتخار نداره
دوران نوجوانی دوست داشتم پسر باشم
الان کلا دوست دارم، نباشم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز