من ترم اول مشاوره هستم با دو نفر تو دانشگاه صمیمی شدم تقریبا یه پسره تو دانشگاه بهم پیشنهاد داده بود و من رد کردم و اینا از اون موقع هی مسخره بازی در میارن و هی راجب پسره حرف میزنن که اره دلداده ات این جوری کرد اون جوری کرد و خب خیلی ضایعه اند من با اینا راحتم تقریبا و ازشون جزوه چند باری خواستم و اینا کتاب نمیخرن و به منم میگن عکس کتابتو بده و خب نمیدونم درسته یا نه و گفتم صبر کنید این جوری بودش که باشه صبر میکنم دادش ولی صبرم زیاد نیست و اینا رغیب های من محسوب میشن در واقعه چون هممون میخوایم بریم روانشناسی من نمیدونم با وجود تموم چیزایی که تعریف کردم اینا دوست های مناسبی برام هستن یا نه
حس میکنم نباید انقدر صمیمی بشم و اعتماد کنم ولی از رفتارشون یه جورایی معلومه که اونا هم به من اعتماد دارن ولی نمیدونم من چیکار کنم
