اعتراف میکنم همسرم بیماره

دقیقن

مگه میشه با یه پدر داغون و مادر خودازار و وابسته اونم اسیب میبینه 

اشکال نداره ولی توهم این کارو بکن تا عقده رو دلت نشه 

نگفتی وضع مالیش چطوره؟؟

چی بگم تاپیکات دارم میخونم موندم توش

دست بزن داشت اعتیاد داشت

هی خواهرم بچه ش مینداخت بیرونبا کتکبار اخر خ.اهرم نرفت دیگه خونش 

خواهرمم معتاد شد از ناراحتی اعصاب

رفففففتتتتت تا ۸سال بعد

جدا زندگی کردن پسرشون شد ده سالش

گفت بیا طلاقت بدم با یه زنه اومد

طلاق داد خواهرمو

دوباره از اون دختره همجدا شد

خواهر من در اون ۸سال ترک کرد زندگیش جمع جور کرد خونه خرید

زندگی مستقل تشکیل داد با کمک پدر مادرم و لطف خدا

بعد الان برای بچه ش ببینه چندماه یبار میاد

مهریه رو که نمیده

نمیتونیم بندازیم زندان

میترسیم روانیه اخه و اینکه همش میخواد برگرده تا دیده خواهر من همه چیز داره

خواهر من ازش متنفره

و بیزار

بازم همش اذیتمون میکنه

خودت مسخره کردی با انتخابت بخدا

حیف بچه داری

پدر خوبی هست؟

شما با آگاهی خودت وارد این زندگی شدی

یعنی چشماتو بستی...

کاش کمی بیشتر فکر میکردی

من اما با سادگی وارد زندگی شدم 

بعد یه عمر صبر و تحمل متوجه شدم همسرم با عشق سابقش که خودش نخواسته بود باهاش ازدواج کنه رابطه عاطفی طولانی داشته

اونم متاهل و بچه دار...

یه عمر گذشت تا همسرم خودش فهمید اون خراب بوده و با مردای دیگه هم رابطه داشته...

کوتاه کنم دیگه زندگیم اون زندگی قبلی نیست

منم اون آدم قدیم نیستم...

به لطف تاپیک های آرتمیس خیلی قوی شدم

من خودم را دوست دارم

صمیمیت ممنوع

بت خانواده همسر را بشکنید

عقل و بی عقلی...

هر کدوم از تاپیکاش یه دانشگاهه

بخون و نت بردار و آروم آروم قوی شو

سکوت کن و یه آدم دیگه شو...

الان انقد خودم رو دوست دارم دیگه برام مهم نیست همسرم

با اینکه زیر یه سقف یک ولی من رهاشدکردم

پشیمونی هم دیگه بعد یه عمر به درد نمیخوره

بازم میگم حرفای آرتمیس طلاست بخون و نت بردار مرور کن و بزرگ شو...

چند سالته

میشه مثال بزنی

میفهمم ممکنه دلایل مختلفی داشته باشی، ولی حتماً پیش روانشناس یا زوج درمانگر برو

خب پس دوستشم که داری، بچه هم که داری. سعی کن کارایی که بدترش میکنه انجام ندی. مهمونی خانواده‌ت رو بکن سالی یه بار. اون یه بارم طاقت بیار بگذره. هر کاری و حرفی که تحریکش میکنه بیشتر زجرت بده رو انجام نده. هیچ راه دیگه‌ای نداری، از این به بعد نق نزن. بچسب به زندگیت یا کلا جدا شو.

اکر نمیخوای جدا بشی یه جوری رفتار کن انگار اصلا متوجه اخلاق بدش نیستی. یک کلام، بچسب به زندگیت و دیگه حتی تو ذهنتم ازش ایراد نگیر. چون دو روز دیگه شکسته و مریض میشی. لااقل خودتو بزن به نفهمیدن و ندونستن و از قسمتای مثبت زندگیت مثل علاقت بهش و بچت و پولتون لذت ببر.