به نظرتون بعد مرگ چی میشه

اونایی صالح بودن میرن بهشت ناصالح ها میرن جهنم 

بیخود خودمون و گول نزنیم اصلش همینه ...

بعد مرگ پرونده ی عمل مون بسته میشه اینجا جای عمله و بعد مرگ نتیجه ی اعمالمونو میبینیم 

ببین مغز توهم ایجاد میکنه که تو و منی وجود داره در صورتی که تو واقعیت اینطور نیست و فقط توهمه وقتی این مغزی که این توهم رو ایجاد کرده از بین بره دیگه دنیا و من و تو هم بی معنی میشه و خاموش 

نادوگانگی رو تو یوتیوب سرچ کن همه چیو میفهمی کتاب تفکر زائد رو هم مطالعه کن 

اطرافیانمون ازمون راضی باشن 

خودمون احساس رضایت و آرامش داشته باشیم از خودمون

به کسی بدی نکنیم 

نماز بخونیم 🥲

یه عارفی میگه بعد از مرگ به درون خودمون وارد میشیم، همون قوه‌ی خیال خودمون یا بهش عالم مثال هم میگن،

یه چیزیه شبیه خواب، یا شبیه تصورات و تخیلاتمون اما خیلی واقعیتر و دقیقتر،

اونجا یه تفاوتهایی با این دنیا داره، مثلا اشیاء شکل و رنگ دارن اما وزن ندارن، آدما میتون از درون اشیاء عبور کنن، میتونن بسرعت از جایی به جای دیگه بروند و اونجا یه جهان خیلی بزرگه با ابعاد خیلی بزرگ....

😐

میرم جایی که بهش تعلق داریم،ما برای این دنیا ساخته نشدیم،برا همینه که سختیاش برامون غیر قابل تحمله

میریم زیر سایه ی خدایی که تموم وجودمونه

معرفت داشتن نسبت به خدا بالاترین چیزی هستش که نصیبمون میشه

؟؟

ببین اگر بخواییم یکم بحثو فلسفی کنیم 

اعمال انسان دو بعد داره یکی این ظاهر کارا یکی باطن کار 

باطن کار شمارو هیچکس نمیفهمه

ولی ظاهر کارو همه می‌بینن 

مثلا ممکنه شما ی حرکتی بزنی خودت فک کنی خیلی اوکیه حتی بقیه هم همینطور ولی در واقعیت ی گند بزرگ باشه 

بعد اینکه میمیری اون گند بزرگ کارت دیده میشه 

البته اگر باور داشته باشی ک دنیای  دیگه ای هم داریم وگرنه ک این در سطح سواد بنده نیست 

نه خیلی فرصتها رو از دست دادم خیلی داره زود میگذره و گاهی فراموش میکنم برای چه به دنیا اومدم وسرگرم دنیا میشم غافل از توشه ی آخرت

یکی بود میگف انگار اون دنیا ملاک اینکه 

چقدر آدم هارو خوشحال کردی چقدر کمک کردی چقد مهربون بودی چقد جایی ک میتونستی با پشت دست بخوابونی تو صورت طرف کلیم همه فک کنن خفنی اینکارو انجام ندادی، چقدر ب جزئیات طبیعت توجه کردی