گاهی ما یک شخصی ،یک مشکلی ،یک کمبودی ،یک غمی
،یک از دست دادنی، مسبب شده که یکجا پیشرفت کنیم اون هم پیشرفت خیلی خوب
شاید اگر این اتفاقات این اشخاص در مسیر زندگیمون قرار نمیگرفتند هرگز فرد موفقی نبودیم
اون وقت اون زمان که هیچ جایگاه اجتماعی نداشتیم میگفتیم کاش فلان چیز نداشتم اما سمت مهمی داشتم
الان که بدست آوردید باز ناشکر و نالان و ناامید که ای کاش اینو نداشتم اونو داشتم
نتیجه چی میشه ما آدم ها هیچ وقت از هیچ چیزی راضی نیستیم
اعتدال چیزی هست که باعث میشه ما تو زندگی
نه غم هامونو بزرگ کنیم نه شادی هامونو
بزرگ کردن هر چیزی کولاک میشه روی سر آدم
چون هیچ چیزی در این دنیا چه از غم چه از شادی پایدار نیست نباید دل بست