خانواده سرد شوهر

آفرین اصلا محل نزاری بهتره آدم بره اونجا ببینه حرص میخوره

اونا من ومیبینن حرص میخورن شوهرم که میبینه دق میکنه اونا بدتر

زن ها اکثرا از سمت شوهرشون کم محبتی می بینن.. برا همین وقتی بچه دار میشن تمام این خلا رو با بچه پر میکنن.. بعد وقتی بچه بزرگ میشه و میخواد ازدواج کنه براشون سخته که پسرشون کسی جز خودشون رو دوس داشته باشه.. از اونطرف تازه عروس همش شوق داره که با نامزد یا شوهرش وقت بگذرونه.. این وسط پسر اگه بلد نباشه تعادل برقرار کنه مشکل به وجود میاد انگار که این پسر شده یه ملک که دونفر نسبت بهش احساس مالکیت شدید دارن. مادری که میخواد به عروس بفهمونه این پسر چندین ساله بچه ی منه و توئه تازه وارد نمیتونی از من بگیریش و تازه عروس که میخواد بگه ما بزرگ شدیم حق استقلال داریم و این پسر باید از این به بعد درجهت منافع زندگی مشترک تلاش کنه.و دوران مجردی تموم شده.. اگه پسر نافشو از خونه پدریش نبریده باشه زندگی سختی هم برا خودش و هم برا همسرش خواهد ساخت.. اون باید بدونه که مادرش خودش همسر داره و این دختر الان تنها امیدش شوهرشه.  از اون طرف باید سعی کنه تحت تاثیر حرفای خانم هم به مادرش بی حرمتی نکنه.. اگه این آقا پسر بعد ازدواج هنوز بچه ننه باشه دوباره همسرش میاد خلا عاطفیشو با بچه هاش پر میکنه و در آینده تبدیل میشه به یه مادرشوهر نامهربون و این چرخه ی معیوب ادامه پیدا میکنه.. بقول معروف مادرشوهر بی شوهر میشه هووی عروس.. البته معمولا مادرا فقط نسبت به پسراشون حساسن وگرنه برا داماداشون خوش خدمتی میکنن که یه وقت داماده دختر خودشونو اذیت نکنه

مگه با هم زندگی نمیکنید با شوهرت

دقیق زدی تو خال