پدرشوهرم سرم داد کشید اینقدر گریه کردم چشمام درد گرفته

غروب پدر مادر همسرم رفتن دکتر دیر برگشتن حدود ساعت ۸ شب منم منتظر همسرم بودم اونم نیم ساعت قبل اونا برگشت گفت ز زدم بابام اینا گفتن تازه کارمون جور شده داریم برمیگردیم منم گفتم تعارف کن بیان اینجا الان شام آماده ندارن  همسرمم زنگ زد اونام گفتن باشه میایم ولی یه کاری هست حدود یه ساعتی طول میکشه پدرشوهرم گفت بیا اینو انجام بدیم بعد بریم شام شوهرمم گفت باشه منم گفتم چرا گفتی باشه ما تا الان منتظر تو بودیم بچم همش میگه گشنمه خودتم گرسنه ای بگو عجله نکن کمکت میکنم ولی بیا شام بخوریم غذا حاظره اونم زنگ زد بهشون گفت اونام گفتن باشه منم سفره چیدم ولی غذا نکشیدم ده دقیقه گذشت در زدن مادرشوهرم اومد تو سلام کرد یهو پشت سرش پدر شوهرم بدون سلام علیک گفت بزرگتر کوچک تر که نمیدونین چیه سفره انداختی؟منم هاج واج گفتم غذا که نکشیدم منتظر شما بودیم گفت رو حرف من حرف اوردین گفتم اول فلان کار انجام بدیم منم گفتم والا همسرم و دخترم گرسنه بودن شمام که زود رفتین گفتم دیر میشه تا برگردین ...خلاصه نشست سر سفره شوهرمم یکم نه زیاد غر زد سر پدرش که همیشه کارت عجله ایه نشد یه بار سر حوصله کار انجام بدی مادرشوهرم گفت کلی اونجا سر منم منت گذاشته که تو منو آوردی دکتر من نرسیدم به کار خودم .....خلاصه منم با بغض چند قاشق خوردم بعدش گفتم نمازم فراموش کردم شما میل کنید پا شدم اومدم تو اتاق یه دل سیر گریه کردم تا وقتی رفتن هم سرسنگین بودم(پدرم رو کمتر از ۳ ماهه از دست دادم هنوز لباس عذا تنمه فردام پنجشنبس از شهر خودمون دورم برم سر مزار همینه بهانه دلتنگیم شد پدرشوهرم که سرم داد کشید حس یه بچه ۵ ساله رو داشتم که کسی حامیش نیست ...انتظار دارم حالا که من حال روحیم خوب نیست حداقل ۱۰ درصد نه زیار تر پدرشوهرم رفتارش بهتر باشه ولی بدتر میشه بهتر نمیش