من شرایط روحیم خیلییی بهم ریخته...درحدی که مدام در حال خودزنیم و خودکشیم انحام دادم ولی الان زندم...
ولی خب من تو این شرایط که خانوادم کمکم نمیکنن،این همه فشار رومه،شرایط رفتن پیش تراپیستو ندارم،نیاز دارم به دوست،من اردیبهشت امسال بهترین دوستم خودکشی کرد و مرد...و من ازون به بعد واقعا نابود شدم،خیلی حالم بد شد،مامانم و بابامم داشتن طلاق میگرفتن،خیانت کردناشونو دیدم،بی پولی شدید کشیدم،بب محبتی کشیدم،ولی مجبور بودم بریزم تو خودم و مامانم و احیمو اروم کنم،حالشونو خوب کنم....اما من نیاز دارم به دوستام،اونا چبکار میکنن؟
امروز رفتم از دوتا دوستام پرسیدم که چرا هی دارن ازم دور میشن؟نکفتن اولش،اما وقتی پیله کردم گفتن،اونا گفتن نمیخان با دختری که حال روحیش بده دوست باشن،اونا میترسن من زندگیشونو خراب کنم،اونا میگن من چون خانوادم باهم مشکل دارن پس من دختر بدیم،ولی بخداااا من ۹۹٪مواقع حامی شون بودم،هی پشتشون درومدم با اینکه خیلی به ضررم تموم شده،حالا اونا باهام اینجوری میکنن...
ولی من سه تا دوست دیگم داشتم،اما اونام منو طرد کردن،چون پایه پسر بازیشون نبودم،پایه نبودم بریم مخ پسر بزنیم
یه دوست دیگم داشتم و اونم طردم کرده....
خب من الان نیاز دارم به دوست،من تازه دوستمو از دست دادم،هنوز باهاش کنار نیومدم...
ینی انقد آدم مزخرفیم؟؟؟من میدونم چقد رو مخم،چقد پایه نیستم،چقد گاهی وقتا تو خودمم،اما چیکار کنمممم؟؟؟نیاز دارم یکی درکم کنه...
من میدونم حق با اوناست،اونا نمیخان دوستی مث من داشته باشن،ولی خب چرا دلم شکسته پس؟؟با اینکه میدونم حق با اوناست اما خب دلم گرفت...ازشون ناراحت شدم
و از خودم برای بار هزارم متنفر شدم
