شوهر من پنج، شش روز هفته رو بکوب درگیر کارشه حتی شبا ک خونه س و واقعا تلفنای کاریش رو عصابمه
در بدترین شرایطم از کارش نگذشته (در حالی که آزاده شغلش)
وقتی بچه دار شدم فقط روزی ک بیمارستان بودم نرفت دنبال کار همین ک منو آورد خونه رفت
وقتای ک تو بچه داری ب کمکش نیاز داشتم (واکسن و...)
شبا کنار منو بچه نمیخابه ک استراحت کنه و بره کار کنه
خستگی و غر زدن و عصاب خوردیای کارشم میاره برای من
وضع مالیشم خوبه خونه و ماشین و ملک اضافه (گذاشته برای پسرش که از زن اولشه)
تا حالا هر ماه تقریبا نصف درآمد شم خرج پسرش کرده
ولی با سختی های کارش ک گفتم سختشه خرج من کنه ماهی حداقل چهل درآمد شه حداکثر چهار بمن بده اونم با منت
حرف من اینه وقتی این همه درگیر کاره و کنار من نیست باید از لحاظ مالی سختش نباشه برام خرج کنه و کم کاری نکنه
حق ندارم؟ حرفم درست نیست؟
واقعا جای من بودین چکار می کردید و چ حسی داشتین