۳۲ سالته همه شوهر کردن بچه دارن فلان بمان
چ کنم با هرکی دوست شدم یا خاست سو استفاده کنه یا قصد ازدواج نداشت منم رها کردم هرچی پسر بد طینت و بیکار و بی خونواده بهم معرفی میکنن نمیشه ک خودمو بدبخت کنم
خسته شدم ب کی بگم بابا منو نمیخان نمیخان چ کنم خسته شدم تنها امیدم ب مرگ دوسدارم از دست همه برم و بمیرم از دست خدایی ک میبینم اینجوری اذیتم میکنه یادم نمیره هیچوقت 😔
بقیه بهت بدمیکنن سرکوفت میزنن تو باخدا بد شدی؟ خدایی که بهت عقل داده میتونی بفهمی مجردبودن بهتراز ازدواج باهر پسر بیخودیه خدایی که تو رو قوی و مستقل افریده
عزیزم حرفهای بقیه رو باد هوا حساب کن ففط به فکر پیشرفتت باش با کار یا درس هر جوری میتونی خودتو بکش بالا الان ۳۶ سالم مجرد فقط لیسانس دارم خیلی پشیمونم که پیشرفت نکردم ومنتظر شوهر نشستم
بگو مگه همه باید شوهر کنن؟؟
