برخورد با بیماران روان

سلام دوستان اگه هستین تا یکم راجب مشکل خانوادگیمون باهاتون مشورت کنم 

مادر من چن ساله که بیماری دو قطبی داره کاملا با دارو قابل کنترل هست ولی دارو مصرف نمیکنه و به شدت در برابر دارو خوردن مقاومه چن سال پیش مصرفشو خودسرانه و با مشورت با پزشکی غیر پزشک خودش قط میکنه تا پارسال ک علایم به صورت تشدید شده برمیگردن و کلی عصبی و پرخاشگر میشه و همه چیز بهم میریزه 

پارسال تصمیم گرفتیم دارو هاش رو از طریق غذا یواشکی بهش بدیم که خوب بعضی وقتا واقعا قابل انجام نبود اما بیشتر وقتا دارو رو لهش رسوندیم 

له محض اینکه دو روز دارو نخوره کلی عصبی میشه و از حالت طبیعی خارج میشه 

از طرفی ی بار هم میخواستیم بستریش کنیم بیمارستان بخش روان که وقتی فهمید کلی ناراحت شد و دیگه به حرفمون گوش نمیداد و مقاومتش در برابر بیمار لودنش بیشتر شد و بعد از اون بود ک ما تصمیم گرفتیم دارو رو رو بهش بخورونیم با غذا 

الان بعد یک سال بنا ب دلایلی نتونستیم چند روزی بهش دارو بدیم به شدت عصبی شده هر روز به یه چیز گیر میده اون جوشونده حاوی داروشو نمیخوره از طرفی علایم هزیان و توهم خفیف در حد الهام شدن بهش هم اضافه سده و گاهی مسائل خیلی بی ربط رو بهم ربط میده و یکم عجیب شده 

دکتر روانپزشکش رو عوض کردیم و با دکتر دیگه ای صحبت کردیم چون خودش همراهی نمیکنه ما جای اون میریم و علایم رو میگیم 

دکتر گفت بستری کنیم و شوک الکتریکی بهش وارد کنن 

از طرفی من بی نتیجه بودن یا تاثیر عکس این موضوع به خاطر اعتمادی ک از دست میده و دیگه هرگز به ما اعتماد نمیکنه میترسم و هم اینکه از عوارض احتمالی از دست دادن حافظه یا خدایی نکرده کما که توی تاپیک های همین سایت خوندم 

واقعا نمیدونم چیکار باید بکنیم اگه تجربه نزدیک شوک درمانی یا بستری در بخش روان بیمارستان دارید ممنون میشم باهام درمیون بزارید 

من میترسم از رفتار بد پرسنل اعتماد به نفسش بیشتر از این کم بشه یا قبول نکنه بیماریشو و فقط اعتمادش بمارو از دست بده