کی حاضره امروز مهمونم کنه

شعر خواندم که تو را از سر خود اندازم؛

تو خودت شعر شدی، در سر من اُفتادی

تا شدم بیخبر از خویش خبرها دیدم

‌‏بیخبر شو که خبرهاست در این بی خبری

که با این در اگز در بند در ماند درماند

درماند

گاهی گمان نمیکنی ، ولی خوب میشود 

 گاهی نمیشود، که نمیشود، که نمیشود

گاهی گدایِ گدایی و بخت باتو یار نیست

  گاهی تمام شهر گدایِ تو میشود

دلت را خانه ما كن، مصفا كردنش با من.

به ما درد دل افشا كن، مداوا كردنش با من.

اگر گم كرده اي اي دل، كليد استجابت را.

بيا يك لحظه با ما باش ،‌ پيدا كردنش با من.

بيفشان قطره ی  اشكي، كه من هستم خريدارش.

بياور قطره اي اخلاص، دريا كردنش با من.

اگر درها به رويت بسته شد، دل بر مكن، بازآ.

درِ اين خانه دق الباب كن، وا كردنش با من.

به من گو حاجت خود را، ‌اجابت مي كنم آني.

طلب كن آنچه مي خواهي، مهيا كردنش با من.

بيا قبل از وقوع مرگ، روشن كن حسابت را.

بياور نيك و بد را، جمع و منها كردنش با من.

چو خوردي روزي امروز، ما را شكر نعمت كن.

غم فردا مخور، تأمين فردا كردنش با من.

به قرآن، آيه رحمت، فراوان است اي انسان.

بخوان اين آيه را، تفسير و معنا كردنش با من.

اگر عمري گنه كردي، مشو نوميد از رحمت.

تو توبه نامه را بنويس ،‌ امضا كردنش با من.

ژولیده نیشابوری.

پاسخ بده از این همه مخلوق چرا من

تا شرح دهم از همه‌ ی خلق چرا تو

یارب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان 

وان سهی سرو خرامان به چمن باز رسان 

دل غمدیده ما را به نسیمی بنواز 

یعنی آن جان زتن رفته به تن بازرسان 

مپیچ از ره راست درراه کج چو در هست حاجت به دیوار نیست

مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد 

نقش هر نغمه که زد راه بجایی دارد 

عالم از ناله عشاق مبادا خالی 

که خوش آهنگ و فرح بخش هوایی دارد 

گر خدا داری ز غم آزاد شو

از خیال بیش و کم آزاد شو