پرستیژ مهمتر یا پول

دلالی 

دست فروشی تو جاهای شلوغ 

پرستیژ پول نیست 

یه معلم. 

یه استاد دانشگاه 

یه دکتر عمومی 

یه پرستار که درس خونده 

کلا اکثر کسایی که درس خوندن پرستیژ دارن ولی درامد انچنانی ندارن. 

ولی یه دستفروش،  یه گاری بار کش بازار تهران درآمدشون پنج برابر ایناست 

منظورم اینه که یه معلم که فوق لیسانس داره و معلم حق التدریسه ماهی ده تومن درامدشه 

ولی یه دست فروش بی سواد تو بازار تهران ماهی صد میلیون درامد داره. 

منظورم از پرستیژ تحصیلاته و کار فرهنگیانه ست 

منظورم از بی کلاسی،  بی سوادی( منظورم تحصیلات وگرنه الان بیشتر تحصیل کرده هامون بی سواد مالی ن و تحصیل نکرده هان که سواد مالی دارن) 

چرا دستفروش بازار تهران و کلا بازارای عمده فروشا درامدشون از املاکیا هم بیشتره 

اره دقیقا. 

ولی مردم جامعه یه سری شغلا رو مخصوصا برا زن ها بد میدونن 

مثلا من عار نمیدونم به عنوان یه تولید کننده برم باز تهران و محصولمو تو خیابون  به صورت عمده بفروشم. و تو یه روز صد میلیون فروش داشته باشم. 

ولی شوهرم ترجیه میده من با معلمی با ماهی ده تومن درآمد و انلاین شاپی که نهایت ماهی پنج تومن فروش داره کار کنم.  ولی با کارای از نظر خودش چیپ پرستیژمو پایین نیارم تا درامدم بالا بره