سلام وقت بخیر .من یه پسری ام که تازه از سربازی اومدم ۲۵ سالمه . تازه هم رفتم سرکار با یه درآمد معمولی . کلی ام دنبال کار گشتم تا بتونم کار پیدا کنم . پارتی ام نداشتم که سرکار خوبی برم. حرفم اینه منی که هیچ پشتوانه مالی ندارم و پدرم کارگر بوده . چقدر باید کار کنم بتونم حتی یه ماشین معمولی داشته باشم؟ کاری ام ندارم الان شاید یکی بگه وضع همه جوان ها همینه . من کاری ندارم .شاید مشکل من مشکل خیلی ها باشه ولی خب خودم رو دارم میسنجم . نه تا حالا رابطه عاطفی داشتم نه تا حالا ماشین زیر پام بوده نه کسی حمایتم کرده . از کودکی همش تو فقر و نداری بودم . الانم بزرگ شدم میبینم همه دوستام ماشین زیر پاشونه در آستانه ازدواجن ولی من هیچ. اونا حداقل خانواده شون یه ماشین یا یه سرمایه ای بهشون دادن . پس کی قرار نوبت من شه؟ منم بتونم دست کسی که دوسش دارم بگیرم !بتونم حداقل ی رابطه خوب تجربه کنم. آخه چقدر باید کار کنم؟ که بتونم یه زندگی تشکیل بدم؟ مگه من بنده خدا نیستم؟ همه دوستام آخر هفته ها مسافرت و شمال میرن با عشقشون .ولی من چقدر باید کار کنم تا بتونم حداقل یکی داشته باشم؟ . تا چهل سالگی هم نمیتونم زندگی تشکیل بدم .منی که هیچ پشتوانه مالی ندارم. یادم یکی بهم گفت یه روزی همه قرار نیست خوب زندگی کنن .شاید قسمت ما هم اینه...