به من جایی فراتر از مرزهای تنمان وعده‌ی دیدار بده...
پاراگراف آخر پیام، منو یاد این تیکه از نوشته‌ی شاملو انداخت:)
همسر من تو عقدمون شاعر هم شده بود....
الان فشار کار و درس و زندگی و مسئولیت همسری پدری پسری برادری و....، یه مرد واقعی ش کرده😍😂
پیام ها کوتاه میده میاد خونه بیهوش میشه صبح زود هم می‌ره...
ولی بهش افتخار میکنم با تمام وجودم...پشت همون پیام های کوتاه و خلاصه ش که میگم فلان کار و بکن میگه باشه، یا حتی جواب نمیده ولی انجام میده، کلی حس مسئولیت پذیری نسبت به کار و درس و خانواده ش همزمانه. و کلی مردونگی که فقط باید مثل خودش که مرد زندگیه، زن زندگی باشی تا خوب درکش کنی...
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز