اونایی که تا سن ۱۸ سالگی توی یه دبیرستان خوب درس میخونن و اغلب نمراتشون زیر بیست نمیشه و بعد وقتی دبیرستانشون تموم شد به خودشون استراحت میدن تا ببینن واسه بعدش چیکار کنن
یا اون دسته ای که سو سو هستن یعنی هم تا یه حدی درس میخونن هم یکمی به بقیه کاراشون میرسن و تفریح هم میکنن . یعنی تو دو ساعت یه چند تا درس میخونن یه ساعت هم زبان یا یه چیز دیگه بقیش هم دیگه استراحت و تفریح
دسته دوم
پشتوانه و حمایت میخواد این اداها
دسته‌ی دوم
دسته دوم چون همه چیز درس نیست .یادمه سال آخر دبیرستان بعد سه ماه که مدرک دیپلم آماده شد رفتیم از مدرسه گرفتمش یه نگاه بهش انداختم وگفتم برا این یه تیکه کاغذ ۱۲ سال اینقدر زحمت کشیدم درحالی که ۳ماه بیشتر از تموم شدن مدرسه نمی‌گذشت تقریبا نصف بیشتر درس ومبحث ها بخصوص فیزیک و ریاضی هم فراموش کرده بودم کلی نشستم گریه کردم .تازه اونجا فهمیدم کاش در کنار درس مهارت وحرفه های دیگه هم به صورت حرفه ای یادمیگرفتم یا حداقل آشپزی وخونه داری خوبی بلد بودم
تنها استفاده اش این بوده رفتم دانشگاه البته منظورم این نیست که تحصیلات بده یا بی فایده است ولی واقعا برادمن یکی آنجور که باید به کارم نیومد.بخصوص اینکه شاغل هم‌نیستم بیشتر آزار دهنده است .همیشه هم حتی تو دوران دبستان با سن اینو میگفتم برا این درسا هیچ احتیاج نیست آنقدر بریم مدرسه میشه تو زمان کوتاه تری هم اینا رو بهمون یاد بدن آنقدر وقتمون تلف نکنن .برا شما هم ازمن به تو نصیحت حتما حتمادرکنار درس دنبال کسب یه مهارت به صورت حرفه ای برو تک بعدی کار نکن
