بنظرتون کسی که مادرندارم و مادرش ولش کرده خیلی بدبخته

خب الانم اعصاب درستی برابچم ندارم همش جنگو دعوا توخونمه بنظرت اینجوری برابچه بهتره؟؟؟ 

پنج ساله کوتاه اومدم مشکل روحی روانیو جسمی گرفتم حال دلم اصلا خوب نیست من خیلی وقته سکوت کردم ولی همسر پرروترو وقیح تر شده 

بچم داره باماها اذیت میشه درست خرجمونو نمیده میخوام برم که برا دخترم پول جمع کنم اخه نمیذاره برم سرکار

باشوهری که حسوده خسیسه زورش میاد خوراکی برامون بخره بددله شکاکه تاسرکوچه هم نمیذاره برم زبونش نیش داره میگه بابات کی میمیره تاارث ببریم باخونوادم قطع رابطه کرده حتی نمیذاره منم باکسی رفتو آمد کنم خیانت کرده دست بزن داره بداخلاقه این زندگی ارزش نداره همین بچه فردا تف میکنه تو روم که نتونستم از خودم دفاع کنم بعضی وقتا رفتن شرف داره به موندن اینجوریه بااین اوصاف من نمیتونم روزای خوبی برای خودمو بچم بسازم اگه بااین اوصاف یه بچه دیگه اومد چی؟؟ وقتی از خواب بیدارمیشی تاوقتی که بخوابی همش نشخوار ذهنی داری حس میکنی داری دیوونه میشی این مادر به چه درد بچه میخوره اخه کاش مادر من وقتی مابچه بودیم میرفت اخه وقتی زجر کشیدنشو کنارپدرمون میبینیم اززندگی سیر میشیم اینم اززندگی خودم هرزندگی ارزش موندن نداره بخاطر همون بچت من براهمین بچم این تصمیمومیخوام بگسرم چون زور خودمو برااین زندگی زدم میبینم فقط با چش خودم پیر شدن خودمو دارم میبینم هیچی خوشحالم نمیکنه حالم ازدیدن شوهرم بهم میخوره دلم میخواد که برنگرده 

احتمالا ببرمش ولی شرایط خونه بابامم زیاد خوب نیس همین دودلم کرده براطلاق