۱۸سالمه نامزد دارم عقدیم
من عقل نداشتم اونا بزرگتر من بودن از اونا میپرسیدم
اونام ک ماشاالله 😐
واقعا تقصیر اوناست من که نمی‌دونستم ازدواج و مسئولیت هاش چیان
میتونم تا حدودی بگم از همسرم راضی ام اما خب ۱۸سالگی سن این دغدغه ها نیست تازه یه مشکل بزرگ ک دارم اینه که باید با مادرشوهرم زندگی کنم مامان بابام گفتن اشکالی نداره بابا مگه چه عیبی داره با هم زندگی کنین اما الان ک میبینم با خودم میگم اصلاا نمیشه یجا زندگی کردن 🫠
خونه مادرت با پدرمادر خودت
زندگی کن خب چرا شوهر کنی
ایشالا خوشبخت شی عزیزم
من ۱۹ سالمه حس دبستانی بودن دارم
تا حد امکان با مادرشوهر زندگی نکن
فعلا اولاشه مونده تا طمعم سختی زندگی کردن با مادرشوهر رو بچشی
دیره برای عاقل شدن . الان که دیگه دیر شده بجای اینکه غصه بخوری بفکر باش پس انداز کنی و خونه مستقل بگیری و از زندگیت لذت ببری نه اینکه همش بگی بدبخت شدم و ..
اصلا گوش نکن خداوکیلی چه تو خونه زندگی کردن چه تو ساختمون با خانواده خودت یا شوهر احتمال طلاق خیلی بیشتره
وای بابای منم اینجوریه که با مادرشوهرت زندگی کنی چی میشه بعد خودش زن گرفت اصن با مادرش ننشستن با اینکه خونه هم میدادن بهش ولی بازم زنشو برد یه شهر دیگه تا راحت باشه😐
