22 سالمه اما رفتارام کارام عین بچه هاست. اصلا تمرکز و دقت ندارم. تو دنیا فانتزی خودم زندگی میکنم. مسئولیت پذیر نیستم. هیچکاری هم بلد نیستم. سردرگمم نمیدونم چی میخوام. کاری که مشغول انجامشم رو دوست ندارم و در عین حال نمیدونم چی میخوام. بسیار ترسو و محتاطم. از همه چی میترسم جرات هیچکاری رو ندارم. حتی جرات حرف زدن یا جرات رفتن سمت کاری که دوست دارم. با اینکه خانواده خوبی دارم
میدونم بده. اما هربار میام درست کنم، چند روز خوبم دوباره روز از نو روزی از نو
هیچ کس منو جدی نمیگیره. همه عین یک بچه کوچولو باهام رفتار میکنن
کسی راهکاری داره؟