هیچکدوم دو طرف و ترجیحا اون بیشتر 😘
من با کسی ازدواج کردم که دوسش داشتم اما فهمیدم برای آرامش خودت و داشتن زندگی شاد باید با کسی ازدواج کنی که دوست داشته باشه
هیچکدوم
ترجیح میدم عاقلانه ازدواج کنم
علاقه رو کنار بزارم و منطقی تصمیم بگیرم
دوسم داره دوسش ندارم ولی نمیدونه فکر میکنه دوسش دارم
اونی که دوستم داره
مورد اول اون منو دوست داره
انتخاب بین بد و بدتر
نه
میشه با کسی موند که دوستش نداری
ولی ایشون دوستت داره
ولی نمیشه دوست داشت
و دوست داشته نشد
این تحمیل آزار دهنده میشه از یه جایی به بعد
توی هر بحثی سرزنش میشی
ترد میشی
هر وقت چشمش به غیرم بیفته
ته دل شما غصه جولان میده
چه چون منو دوست نداره
پس عاشق این شده
این شکستن غروره
حس تحمیله
اعتماد به نفستو صفر میکنه
می‌جنگی دوستت داشته باشه
نمی‌رسی
ضربه روحی میخوری
من با کسی که دوستم داشت ومن ازش بدم میومد ازدواج کردم به اجبار ولی الان خیلی دوستش دارم، خداروشکر، مهربونه..
هیچ کدوم
والا هر دوش عذاب آوره.من اگه کسیو دوست نداشته باشم اصلا نمیتونم باهاش ازدواج کنم چندشم میشه.اونوقت فک کن اون طرف عاشقمم باشه دیگه بیشتر ازش گریزون میشم.خیلی برام مجرد بودم پیش اومده این جور خاستگارایی و من حالم بد میشد.حالا اگه من دوسش داشته باشم اون منو نخواد دیگه قطعا از افسردگی سکته میکنم میمیرم.پس هیچکدوم خوب نیس
